جهش تولید؛
با مشارکت مردم
ضرورت سرمایهگذاریهای ریسک پذیر (VCs) در شبکه تعاونیهای بخش کشاورزی(بخش اول)
1398/05/14
ضرورت سرمایهگذاریهای ریسک پذیر (VCs) در شبکه تعاونیهای بخش کشاورزی
✍️..به قلم دکتر حسین شیرزاد
(بخش اول)
🍀در حقیقت، فضای محیطی و بستر فعالیت اکثریت تعاونیهای تولید روستایی و کشاورزی عمدتاً با خطرات محیطی، فقدان سرمایه بسنده، شیوههای سنتی، کارآیی غیرقابل قبول و اثربخشی پائین فعالیتهای تولیدی محصولات مختلف کشاورزی مواجه بوده و قاطبه این بنگاههای تولیدی درچند پارامتر اساسی وجه اشتراک دارند که عبارتنداز؛ پائین بودن سطح بازدهی به موازات ضایعات بالا در فرآیندهای تولید، گرایش به اشکال پدرسالارانه در مدیریت واحدهای ذیربط و غلبه نظامات کهنه بهرهبرداری و قرار گرفتن در ردیف سرمایهگذاری ریسک پذیر (Venture Capital) است.
🍀اصولا" سرمایه مخاطرهپذیر، به منابع مالی اطلاق میشود که با درک ریسکهای آگروکلیماتولوژیک (اقلیم شناسی کشاورزی) توسط سرمایهگذاران حرفهای برای فعالیت شرکتهای تعاونی روستایی و کشاورزی که فربهی و پتانسیل بالایی برای رشد و پیشرفت در حوزه پیشا و پسا تولیدی کشاورزی دارند، تهیه میشود و منبع مهمی برای شروع به کار شرکتهای تعاونی تولید کشاورزی پیشرو به شمار میآید. آمارها نشان میدهند که سرمایهگذاری ریسک پذیر به عنوان یک فرهنگ، یک رفتار، یک فرصت و یک روش سرمایهگذاری در دهه گذشته میلادی توسط بسیاری از شرکتهای تعاونی تولید در محیط روستایی اشاعه یافته و این انتشار، در بسیاری از کشورها ناشی از جدید بودن آن، حمایتهای دولتی در کاهش ریسک و یا بعلت تطـابق کامل محیطهای جدید با شیوه بهرهگیری از فرصتها و پتانسیلهای مترتب بر آن میتواند باشد.
🍀در کشور ما نیز، الزامات اقتصادی-تجاری ناشی از توسعه عادلانه و متوازن در نظام کشاورزی ایجاب میکند که از تمامی امکانات و ابزارهای مالی ممکن و مناسب بهره گرفته شود. یکی از کارآمدترین این ابزارها که پیشتر از ما در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و برخی از کشورهای در حال توسعه به شکل مناسب مورد استفاده قرار گرفته است، سرمایهگذاری پرخطر (Venture Capital) در حوزه فعالیتهای پسین و پیشین کشاورزی است. در عین حال، عمده سرمایهگذاریهای ریسک پذیر در دنیا براساس زنجیرهای از مشارکتها (Partnerships)، کارآفرینان بومی یا اعضای شرکتهای تعاونی روستایی، سرمایهگذار غیربومی، بعلاوه بانکهای فعال در حوزه تخصصی کشاورزی و مشارکت مالی طرفین (Equity Based) صورت پذیرفته است.
🍀در وصف سرمایهگذاری مخاطرهپذیر مشارکتی میتوان گفت که این شیوه، بیشترین تقارب را با ذات جنبش تعاونی داشته و اساسا" بنظر میرسد که نظام مالکیتی مشارکتی، بر حسب ضرورت و اقتضاء صنعت سرمایهگذاری ریسک پذیر نضج گرفته و انسجام یافته است. از این رو، بموازات سیستم مالکیتی مشارکتی، در پارهای از کشورها، ازجمله کشورهای پیشرفته، سرمایهگذاران ریسکپذیر ترجیح میدهند که نیازهای مالی طرحهای ریسک پذیر تعاونیهای تولید کشاورزی را از طریق وام و یا قرض (Debt Based) تأمین مالی نمایند. این شیوه تأمین مالی که در واقع نوعی ریسک گریزی و عدم تمایل به مواجهه با مخاطرات آتی است، بیشتر به تیپولوژی رشد یا مرحله نضج شرکتهای تعاونی روستایی (دوره شروع تأسیس یا جوانه زدن، مرحله شروع فعالیتها، دوره اولیه رشد، مقطع ثبات و توسعه شرکت) و فرهنگ ریسک گریزی روستاییان و یا ریسک پذیری مهندسان جوان دانش آموخته کشاورزی و ساختار نهادهای مالی یک کشور در بخش کشاورزی برمیگردد.
🍀بسیاری از کشورهای در حال توسعه و منجمله ایران بطور نسبی از فرهنگ محافظه کارانه در سرمایهگذاریهای ریسک پذیر بر پایه وام دهی، به عنوان شیوه تأمین مالی رایج پیروی مینمایند، در حالیکه بررسیهای به عمل آمده نشان میدهد که کشورهای موفق در سرمایهگذاری ریسک پذیر، کشورهایی هستند که سیستم مالکیتی مشارکتی را بعنوان محور اصلی سرمایهگذاری بکار گرفته و سیستمهای غیرمشارکتی نظیر تأمین مالی از طریق وام نه تنها تأثیر چندانی بر رشد و توسعه اقتصاد آن کشورها نداشته، بلکه دیده شده است که منابع مالی فراوانی در طرح های نیمه کاره و بدون بازده بلوکه شده درحالیکه تعاونیهای تولید کشاورزی بسیاری، در شرایط کاملا" سخت و بلاتکلیف به سر میبرند. سیستم مالکیت مشارکتی به معنی همیاری و همدلی شرکاء در تأمین مالی، اجتناب از تهدیدها و مخاطرات و بهرهگیری از فرصتهاست که میتواند به بهترین نحو ممکن سرمایهگذاری در تعاونیهای تولید کشاورزی پر ریسک را پیاده سازی نماید.
✍️ادامه دارد...
تعداد مشاهده خبر
3104
بار
تصاویر مرتبط
tempShow
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به
سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران
می باشد.
Powered by
Dorsa
Portal