کشور ژاپن در شرقی ترین نقطه قاره آسیا قرار دارد. این کشور مشتمل بر زنجیره‌ای از جزایر است که بین آبهای اقیانوس آرام و دریای ژاپن و در شرق شبه جزیره کره واقع شده اند. بخش کشاورزی کشور ژاپن با دو چالش اساسی روبرو است. کوچک بودن قطعات اراضی که متوسط آن بین 2/1 تا 8/1 هکتار بوده و دیگری بالا بودن سن بهره برداران که 57 درصد کشاورزان ژاپنی در سنین 65 سال به بالا قرار دارند، با چنین شرایطی، شرکت‌های تعاونی ژاپن توانسته‌اند حرفه کشاورزی را همانند سایر بخش اقتصادی پربازده سازند و بهره وری آن را ارتقاء هند. در واقع این کشور از طریق شرکت‌های تعاونی کشاورزی، مزارع خود را با استفاده از تکنولوژی جدید و روش‌های پیشرفته نوسازی کرده و از منافع آن به گونه‌ای گسترده برخوردار شده اند. شرکت های تعاونی کشاورزی در ژاپن هر چند سابقه‌ای بیش از صد سال دارند، اما نهضت تعاونی در بخش کشاورزی ژاپن به‌طور عمده پس از اجرای برنامه اصلاحات ارضی که پس از جنگ جهانی دوم انجام گرفت، رشد چشمگیری یافت. در این کشور دولت به‌طور مستقیم در کار تعاونی‌ها دخالت نمی‌کند، بلکه تعاونی‌های کشاورزی را از طریق نرخ‌های تضمینی و سرمایه‌گذاری در به‌سازی اراضی حمایت می‌کند. بانک مرکزی تعاون که مختص کشاورزی و جنگلداری است، یکی از بزرگترین بانکهایی است که در کنار تعاونی‌ها قرار دارد.

شاید در اقتصاد هیچ کشور دیگری در جهان، تعاونی ها آن اندازه که در اقتصاد ژاپن نقش آفرینی می کنند، نقشی نداشته باشند. در این کشور، همه نوع تعاونی، از تعاونی های تولیدی تا تعاونی های مصرفی، از تعاونی های عظیم تا تعاونی های دانشجویی و از تعاونی های شهری تا تعاونی های روستایی، همه و همه، از میان شهروندان این کشور عضو پذیرفته اند.

تعاونی ها، به دلیل نقش گسترده در کشاورزی، شیلات و جنگلداری، تکیه گاه اصلی اقتصاد روستایی در ژاپن هستند. «نورینچوکین»، بانک تعاون کشاورزی در ژاپن، که 31 امین بانک بزرگ در جهان هم هست، بیش از 530 میلیارد دلار سرمایه در اختیار دارد و اصلی ترین وزنه مالی و اقتصادی در زمینه اقتصاد کشاورزی، شیلات و جنگلداری در ژاپن به حساب می آید. در این کشور، هر روستا فروشگاه تعاونی خود را دارد و به بیمه و تأمین مالی تعاونی هم دسترسی دارد و تقریباً هر کشاورز و ماهی گیری در یک تعاونی عضویت دارد.