استارت آپ های بخش کشاورزی،نقش اساسی در گذر از "نظام سنتی بازار کشاورزی" به بازار مهندسی و دیجیتال دارند و می توانند جاماندگی این حوزه را از فرایند پیشرفت و توسعه جبران کنند کشور هند مثال خوبی برای اثبات این ادعاست. نزدیک به نیمی از جمعیت هند در زمینه کشاورزی فعالیت می کنند، با این وجود تنها یک پنجم از درآمد ناخالص ملی این کشور مربوط به این بخش است. با توجه به رشد جمعیت هند که پیش بینی می شود به زودی از جمعیت چین هم بیشتر شود، تامین غذای لازم برای این جمعیت، دولت هند را بر آن داشته است تا بیش از پیش به کشاورزی توجه کند. تغییر روش های کشاورزی از سنتی به صنعتی و حمایت از فناوری های نوین از مهمترین زمینه های سرمایه گذاری دولت و بخش خصوصی هند است. با افزایش سرمایه گذاری در این حوزه، اکنون تکنولوژی کشاورزی (AgriTech) در هند به یک صنعت پررونق تبدیل شده است و می شود انتظار داشت به زودی کشاورزی نقش مهمتری در اقتصاد این کشور بر عهده بگیرد. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2050، غذای 1.7 میلیارد نفر باید در هند تأمین شود. این موضوع در دهه اخیر در زمینه کشاورزی و به دنبال قحطی منابع مالی و ادامه غفلت دولت، یکی از چالش‌های اصلی در هند بوده است و احتمالاً طی چند دهه آینده دشوارتر نیز خواهد شد، چراکه الگوهای آب‌وهوایی، میزان منابع آبی در دسترس و فصول رشد در حال جابه‌جایی است. تغییرات اقلیمی در طی سه دهه گذشته منجر به خودکشی نزدیک به 60،000 کشاورز هندی شده است. 

در این شرایط فناوری به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان یک راه‌حل برای حل بحران کشاورزی شناخته می‌شود. در هند، استارت آپ های حوزه تکنولوژی کشاورزی در حال معرفی هوش مصنوعی، کنترل کامپیوتری و تجزیه و تحلیل تصاویر هوایی می‌باشند تا کارآمدی فرایندهای کشاورزی افزایش یابد و منجر به تصمیم گیری بهتر برای بهبود عملکرد و بهره وری شود. تائوسیف خان، از بنیان‌گذاران استارتاپ Gramaphone معتقد است: “زمینه‌های زیادی برای افزایش بهره‌وری کشاورزی در هند، با استفاده از تکنولوژی وجود دارد. به عنوان مثال می توان از تکنولوژی در انتخاب محصول، تولید بسته های آموزشی و مدیریت آفات و بیماری‌ها استفاده کرد.” استارت آپ Gramaphone از هوشمندی زراعی استفاده می‌نماید تا اطلاعاتی را برای کشاورزان فراهم کند که به آن‌ها این امکان را می‌دهد که محصولات را بر اساس شرایط مناسب زمین به کشت برسانند.

تائوسیف خان همچنین می‌افزاید: “فراهم کردن مواد اولیه ازجمله بذر و مدیریت خاک و قیمت‌گذاری مناسب‌، منجر به نتایج چشمگیری خواهد شد“. این استارت آپ ادعا دارد که با بیش از 50000 کشاورز در ایالت مادایا پرادش هند تعامل کرده است و به 40% افزایش در مقدار تولید محصول سیر رسیده است.

یک تکنولوژی جدید و بالقوه توسط یک استارت آپ جدید، بر اساس یکپارچه‌سازی سرویس سنجش از راه دور، یادگیری ماشین و محاسبات ابری در حال توسعه است که نشان می‌دهد چگونه، نوآوری از طریق راه‌حل‌های به روزشده در بخش‌های دیگر توسعه می‌یابد.

آبیشک راجو، یکی از بنیان‌گذاران استارتاپ SatSure می‌گوید: “ما به منظور بهره‌وری بهتر در اثربخشی ابزارهای تأمین مالی کشاورزی، از طریق نوآوری در تکنولوژی داده‌های بزرگ ماهواره‌ای، برای ارائه نظارت منظم بر نواحی بزرگ، کار می‌کنیم.” این سیستم مزارع بزرگی را که به‌طور فزاینده‌ای از تکنولوژی به‌منظور کاشت، آبیاری، کود و آفت‌کش‌ها استفاده می‌کنند بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط انواع حسگرها و به منظور افزایش محصولات و کاهش هزینه‌ها مدیریت می کند.

کشاورزی وابسته به باران در هند، گرچه کمتر از 15 درصد از تولید ناخالص داخلی هند را تشکیل می‌دهد، ولی منبع اصلی درآمد برای تقریباً نیمی از نیروی کار هند است. این یک بازار مناسب برای نوآوری است. سال گذشته، استارت آپ های Sketch، EM3، و Agrostar، راه‌اندازی شدند و 10 میلیون دلار در راندهای مختلف جذب سرمایه‌ انجام دادند.

قیمت گذاری نامناسب محصولات، عدم دسترسی به اعتبار برای استفاده از ماشین‌آلات، خشکسالی‌های مکرر، کیفیت نامناسب خاک، کیفیت خدمات زیست‌محیطی، فراوانی واسطه‌ها در زنجیره تأمین و فقدان حمایت از سوی دولت، چالش‌های اصلی کشاورزی در هند به حساب می آیند. آبیشک راجو می‌گوید: اگر کشاورزی بتواند فرصتی برای پاسخ دادن به این چالش‌ها داشته باشد، تکنولوژی‌های جدید و پیشرفته می تواند در زمینه ایجاد ارتباطات بهتر بازار و رسیدگی به مشکلات اقتصادی خرد و کلان اقتصادی نقش آفرین باشد.

در همین حال، استفاده از اینترنت در مناطق روستایی هند رو به گسترش است. تا سال 2020، حدود 315 میلیون هندی، در مناطق روستایی زندگی خواهند کرد. افزایش نفوذ اینترنت در مناطق روستایی، نقطه عطفی برای بازار استارتاپ های حوزه کشاورزی در هند است. تائوسیف خان می‌گوید: “تا سال 2020 دسترسی به روش‌های علمی، ساده‌تر خواهد شد و سیستم‌های ساده مشاوره کنونی، به صورت راه‌حل‌های جدی برای مدیریت مزارع هوشمند مطرح خواهند شد که برای استفاده به آسانی حتی به زبان‌های محلی مختلف ترجمه خواهند شد.”

 

در حالی که مبتکرین استارت آپ ها اهداف بلندپروازانه ای دارند بسیاری از کشاورزان هند میانه خوبی با ورود تکنولوژی به کار و حرفه شان ندارند. سوواناکار میشرا، یکی از بنیان‌گذاران eKutir که یک شرکت اجتماعی است که راه‌حل‌های تکنولوژی محور برای کشاورزان ارائه می‌کند می‌گوید: “متقاعد کردن کشاورزان برای استفاده از تکنولوژی در مزارعشان سخت است، به طوری که از دلایل عمده عدم تمایل کشاورزان به سرمایه گذاری در این حوزه، عدم اعتماد شان به این تکنولوژی ها است.“

ماشا میشرا می‌افزاید: “برای حل این مشکل، ما اولین و آخرین حلقه زنجیره را با هم پیوند می‌دهیم، اتصال ذینفعان در زنجیره تأمین به یکدیگر، به آن‌ها این اجازه را می‌دهد تا برای افزایش سرمایه اقتصادی و اجتماعی برای کشاورزان کوچک به تعامل بپردازند.” لازم به ذکر است هند دارای 120 میلیون کشاورز است، که 30 میلیون از آن‌ها از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کنند و درک پایه‌ای در مورد بازارگاه های دیجیتال دارند.

میشرا می‌گوید برای کمک به کشاورزانی که ارزش داده‌های مربوط به آب و هوا و داده‌های زراعتی را درک می‌کنند، eKutir به کاربران گوشی‌های هوشمند آموزش می‌دهد و آن‌ها را به پلت فرم دیجیتال خود که برای کار در مناطق با اتصال محدود طراحی شده است، متصل می‌کند.

او ادعا میکند: “در برخی از پروژه‌های آزمایشی ما سطح درآمد کشاورزان را به میزان 200 درصد و عملکرد آن‌ها را تا 170 درصد افزایش داده‌ایم. ما می‌خواهیم تا سال 2023 به دو میلیون کشاورز برسیم.“