سخن روز /
فدراسیون تعاونی های خودگردان زنان مرغدار ایالت جارخند :یک نمونه موفق از اشتغال زایی موفق بخش تعاونی برای زنان
1398/05/23
فدراسیون تعاونی های خودگردان زنان مرغدار ایالت جارخند :یک نمونه موفق از اشتغال زایی موفق بخش تعاونی برای زنان


جاده سوددهی و موفقیت صنعت کشاورزی از مسیر شرکت های تعاونی می گذرد.برای حمایت از خرده کشاورزان و زارعین کوچک راهی جز تشکیل نهادهای خودگردان با حضور و مشارکت فعال آنها نیست.
منبع درآمد حدود شصت درصد مردم هند ،کشاورزی است.کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد کشور هند است که در عین فرصت های بسیار و پتانسیل بالا ،معضلات و کاستی های بسیاری نیز دارد.مصرف کنندگان از قیمت بالای محصولات کشاورزی می نالند و زارعین به سود ناچیز حاصل از دسترنج شان معترضند.سهم سود کشاورز در این میان کجا می رود؟بدون وجود کشاورزان میوه و سبزی وجود ندارد و سهم کشاورزان از سود محصولات بایستی بیشتر از چیزی باشد که اکنون هست.

سرمایه گذاری در ساماندهی و تشکیل نهادهای تعاونی برای خرده کشاورزان تنها راه حمایت از آنهاست. به منظور ارتباط و دسترسی کشاورزان به بازار های داخلی و خارجی، تعاونی ها و شرکت های خودگردان کشاورزی کارآمدترین و قابل اعتماد ترین مکانیسم های اجرایی هستند.از جمله مهم ترین مواردی که تعاونی ها می توانند به اعضای خود کمک کنند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
صرفه جویی مقیاس:تعاونی ها می توانند با اطلاع رسانی در مورد صرفه جویی مقیاس(زمانی که میزان محصول تولیدی بالا و قیمت پایین است)برای اعضای خود مفید باشند تا آنها نسبت به ذخیره سازی محصول خود بجای عرضه یکباره آن اقدام نمایند.

ریسک های کاهش یافته: تعاونی های کشاورزی، کشاورزان را قادر می سازد تا کیفیت محصول و خدمات را بهبود بخشیده و ریسک های احتمالی را کاهش دهند.

توانمندسازی اعضا: تعاونیها از طریق مشارکت اعضای خود در تصمیم گیری های مهم اقتصادی و اجتماعی مرتبط با فعالیت هایشان موجب توانمندی بیشتر و افزایش اعتماد به نفس شان می شود.

قدرت بیشتر: کشاورزان عضو تعاونی ها دارای قدرت چانه زنی بیشتری هستند، هزینه های شان کمتر می شود آسان تر وام و اعتبار می گیرند و دسترسی بهتر به اطلاعات مورد نیازشان دارند.
فدراسیون تعاونی های خودگردان زنان مرغدار ایالت جارخند در سه حوزه کار می کنند: تولید، دسترسی به بازارهای داخلی-خارجی و سیستم های مالی. اعضای این تعاونی ها زنان از خانواده های فقیر هستند که در حیاط خانه خود مرغ گوشتی پرورش می دهدن.اعضای این تعاونی ها معمولا بین سیصد تا پانصد نفر هستند. خدمات تولیدی با کیفیت بالا به آنها ارائه می شود و هر تعاونی ناظری دارد که ضمن مدیریت تولید ،بر انتقال اطلاعات مفید به اعضای تعاونی توسط کلاس هایی که توسط دامپزشکان حرفه ای درآن تدریس می شود نظارت دارد. این تعاونی ها ضمن ایجاد شغل و درآمد برای این زنان فقیر به آنها استقلال و اعتماد به نفس نیز می بخشند.

ترجمه:حسین یعقوبی
منبع: https://www.indiawaterportal.org
تعداد مشاهده خبر207 بار
تصاویر مرتبط


    RatingTitle
    :2 :1
    مشاهده نظرات (تعداد نظرات 0)

    ارسال نظرات
    نام
    آدرس پست الکترونیکی شما
    شماره تلفن
    توضیحات
    خواندن کد امنیتی تغییر کد امنیتی
    کد امنیت
    Powered by DorsaPortal