ایمن سازی برنج اروپایی در برابر حلزون سیب

سالانه بیش از 90 هزار تن برنج در شالیزاهای «دلتای ابرو» Ebro Delta در کاتالونیا کشت می شود. تقاضای جهانی برای این برنج معروف رو به افزایش است؛ همزمان تهدیدهای محیط زیستی نیز از تغییرات‌ آب و هوایی گرفته تا آلودگیهای ناشی از آفات، گسترده تر می شود. برای محافظت برنج اروپایی از تهدید ها چه کاری باید کرد؟
حلزونهای طلایی رنگ معروف به حلزون سیب که زمانی به عنوان حلزون بی خطر از آمریکای جنوبی به اینجا آورده شده بود امروز تبدیل به آفت این شالیزارهای در استان تاراگونا در منطقه کاتالونیا شده است. حلزون سیب قادر است در عرض یک شب یک متر مربع از شالیزار را نابود کند. و اگر شکار نشود می‌تواند به سرعت تولید مثل می‌کند.
میگل آنجل ویواس، از تعاونی کشاورزان برنج می‌گوید: «باید تا جایی که می توانیم گسترش این آفت را کند کنیم. ریشه کن کردن آن سخت است در نتیجه باید یاد بگیریم تا با آن زندگی کنیم و تا جایی که امکان دارد از گسترش آن جلوگیری کنیم.»
محققان اروپایی با کشاورزان محلی به دنبال راه حل هستند. استفاده از آفت‌کش مانع از تکثیر این حلزونهای صدف‌دار می‌شود، اما مادهٔ شیمیایی دیگری که خطر کمتری دارد در همین نزدیکی است و آنهم آب دریاست.
ماریا دل مار کاتالا فورنر، بذرشناس برنج می‌گوید:‌ «با توجه به موقعیت مکانی شالیزار، برخی از روش‌ها می تواند بهتر از بقیه باشد. در برخی از مناطق استفاده از آب دریا برای آبیاری شالیزار هم برای محیط زیست بهتر است هم کارایی بیشتری دارد و هم از لحاظ اقتصادی به صرفه تر است. اما نمک به محصول برنج آسیب می زند. از سوی دیگر تغییر آب و هوایی نیز باعث افزایش غلظت نمک خاک شده که بر باروری محصول تاثیر منفی دارد.
برای مقابله با مشکل افزایش غلظت خاک و تهدید حلزونها، زیست‌شناسان و متخصصان کشاورزی طرح اروپایی موسوم به NEURICE روی به بارآوردن برنجی کار می‌کنند که در مقابل نمک مقاوم باشد.
کامیلو لوپز کریستوفانینی، متخصص فیزیولوژی گیاهی در دانشگاه بارسلون می‌گوید:‌ «این برنج، پیوند بین گونه ای برنج آسیایی و یکی از بهترین انواع برنج اسپانیایی است. این محصول پیوندی د دارای دانه های قهوه ای رنگی است که رسیده‌اند و آماده فراوری هستند. می‌خواهیم نشان دهیم که می‌توان مقاومت در برابر نمک را به نوع اسپانیایی برنج انتقال داد طوری که این برنج که برخلاف گونه آسیایی پرحاصل است نسبت به نمک نیز مقاوم شود.»

آزمایشهای دیگری به طور همزمان در اسپانیا، فرانسه و ایتالیا انجام می شود تا گونه‌ای از برنج با مقاومتِ بهینه در برابر نمک در اختیار کشاورزان اروپایی قرار بگیرد.
محققان با استفاده از حسگرهای بدون سیم به طور مدام میزان شوری آب را اندازه می گیرند تا مطمئن شوند نتایج دقیق است.
خاویه سرات، مدیر پروژه و زیست‌شناس گیاهی می‌گوید: «افزایش غلظت نمک خاک تنها محدود به دلتا ابرو در کاتالونیا نیست. این مشکل در کل منطقه مدیترانه و کل اروپا وجود دارد. در واقع یک مشکل جهانی است.در مورد حلزون سیب، سوال این نیست که آیا این حلزون به فرانسه یا ایتالیا می‌رسد یا نه بلکه سوال این است که چه زمانی به آنجا خواهد رسید. زیرا اگر کاری نکنیم این اتفاق حتما رخ خواهد داد.»

زعفران افغانستان:چالش ها و فرصت ها
افغانستان با داشتن آب و هوای مناسب، یکی از کشورهای پیشتاز در کشت گیاهی زعفران در منطقه می باشد. زعفران که از چند سال به این سو برای دهاقین افغان پردرآمد بوده و وزارت زراعت افغانستان را وادار به اختصاص بخشی از پروژه‌های تحقیقی خود به این گیاه پر ارزش کرده است. این موضوع سبب شده تا شماری از کشاورزان که قبلا کوکنار (خشخاش) می‌کاشتند از کشت آن دست برداشته و به کشت زعفران رو آورند.
زعفران افغانستان از کیفیت خوبی برخوردار است و همین موضوع باعث شده تا اشرف غنی، رئیس جمهوری این کشور واردات زعفران و پیاز آن را از دیگر کشورها در افغانستان جهت حفظ جایگاه جهانی و گسترش تولید این گیاه ممنوع کند.
در حال حاضر، یک کیلو گرام زعفران افغانستان در بازارهای‎های جهانی تا 1800دلار به فروش می‎رسد و بالا بودن بهای زعفران بسیاری از کشاورزان را به کشت این گیاه صنعتی، دل بسته کرده است.لطف‎الله راشد، سخنگوی وزارت زراعت و آبیاری افغانستان درباره میزان محصول زعفران امسال این کشور گفته: "پیش بینی می‎شود که ما امسال میزان تولید زعفران را در افغانستان تا سقف 8 تن یا 8 هزار کیلو بالا ببریم.

به گفتۀ او وزارت زراعت و آبیاری برای تثبیت کیفیت زعفران در ولایت هرات یک آزمایشگاه معیاری ساخته است تا کنتر ل دقیقی روی بهبود کیفیت زعفران تولیدی این کشور داشته باشند. .

محققان در جستجوی جانشینی مناسب برای آفت کش های گیاهی
این روزها استفاده روز‌افزون از سموم برای دفع آفات کشاورزی، به یک مساله و مشکل جهانی تبدیل شده است و محققان به دنبال راه‌های تازه‌ای برای غلبه بر این مشکل هستند.
به تازگی گروهی از محققان اعلام کردند گونه‌های رایجی از گیاهان می‌توانند جایگزینی پاک و سبز برای آفت کش های رایج به شمار روند.رزماری، آویشن، میخک و نعنا از جمله گیاهانی هستند که محققان به خواص آفت‌کشی آنها پی برده‌اند.
محققان به مدت یک دهه بر روی خصوصیات آفت زدایی این گیاهان مطالعه کرده‌اند. این گیاهان می‌توانند به عنوان سلاحی کلیدی در برابر آفتها و حشرات در صنایع کشاورزی آلی مورد استفاده قرار گیرند.روغن درونی این گیاهان واکنش های متنوعی را در برابر آفتها نشان می‌‌دهند، برخی آفتها را به کلی نابود می‌کنند و برخی دیگر را دفع می‌کنند.
دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا با استفاده از مقادیر کوچکی از چند گیاه مختلف که در آب رقیق شده بودند موفق به کشف خاصیت ضد آفت در این گیاهان و استفاده از محلول به دست آمده به عنوان سم آفت زدایی شدند.
در حال حاضر استفاده از برخی از این گیاهان توسط کشاورزان به منظور پرورش دادن محصولاتی مانند توت فرنگی، اسفناج و سیب زمینی در از بین بردن آفتها و کرمها تاثیر قابل توجهی به جا گذاشته است.
محققان معتقدند این آفت‌کش‌های گیاهی نیازمند تایید سازمان‌های مربوطه یا محدودیت در تولید نخواهند بود و دسترسی به آنها بسیار آسان است. از مزایای دیگر استفاده از گیاهان به عنوان آفت‌کش ، عدم مقاوم سازی حشرات در برابر ضد آفتها است ، مشکلی که در مورد سایر سموم وجود دارد و کشاورزان را مجبور به استفاده از مقادیربیشتر یا قوی‌تر سم می‌کند.
جلوگیری از خطر مسمومیت ناشی از سموم آفت زدا و همچنین آسیب به محیط‌زیست را شاید بتوان مهم‌ترین مزیت این آفت‌کش‌های سبز به شمار آورد.
اما با وجود تمام این مزایا، آفت زداهای گیاهی از محدودیتهایی نیز برخوردارند: به دلیل اینکه روغن استحصال شده از این گیاهان در معرض نور خورشید به سرعت تبخیر یا فاسد می‌شوند، استفاده از این سموم گیاهی نسبت به سموم شیمیایی مشکل است. همچنین دوام برخی از این سموم گیاهی تنها چند ساعت است که در مقایسه با دوام چند روزه یا چند ماهه سموم شیمیایی بسیار محدود است و کشاورزان را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد.
در عین حال به دلیل غلظت و تراکم پایین سموم گیاهی برای دستیابی به بهترین نتیجه در از بین بردن آفات باید میزان زیادی از سموم گیاهی مورد استفاده قرار گیرند.
بر طرف کردن این مشکلات و افزایش دوام سمی که از این گیاهان به دست می‌آید، زمینه‌های تحقیقی جدید دانشمندان در این زمینه است.
رنگ سیب معمولا سرخ،سبز،زرد یا ترکیبی از هر سه رنگ است اما گونه ای نادر از سیب معروف به الماس سیاه در سلسله جبال تبت برداشت می شود که رنگ ان ارغوانی تیره است.سیب سیاه گونه ای از سیب های هووا نی یو(که با نام سرخ خوشمزه چینی هم شناخته می شوند)هستند که رنگ ارغوانی بسیار تیره خود را مدیون شرایط جغرافیایی منطقه نیانگچی تبت هستند.در این منطقه شرایط دما در روز و شب بسیار متفاوت است و شدت تابش خورشید و اشعه ماورابنفش منجر به تغییر رنگ سیب از قرمز به ارغوانی می شود.
با توجه به منحصر بفرد بودن این سیب و تعداد اندک آن قیمتش بسیار بالاست.به طوری که تنها در سوپرمارکت های بسیار لوکس پکن شانگهای و گوانگژو عرضه و قیمت هر عدد آن 50 یوان برابر با 6.37 یورو است.