این محصولات دارای حدمجاز باقیمانده آفت کش و سموم ، عناصر و فلزات سنگین، ماحصل اعمال استانداردها و برنامه‌های مدیریتی بر اساس معیارهای مشخصی مانند کدکس، MRL ، ADI و نظایر آن هستند. دپارتمان کشاورزی آمریکا هم برنامه ملی ارگانیک خود را از سال 2003 به مرحله اجرا درآورده و تنها به محصولاتی اجازه ورود به بازار ارگانیک این کشور داده می‌شود که قوانین مصوب ملی را اجرا کرده باشند. این کار سبب می‌شود که بازار و حاشیه سود این محصولات تقویت شده و دولت بتواند به فراگرد تولید تا مصرف، یارانه مربوطه را اختصاص دهد. اعطای گواهی محصولات ارگانیک، فرآیندی گران قیمت و پیچیده است.

در کشور ما، ازسوی وزارت جهاد کشاورزی تلاش‌هایی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گوناگون به منظور توسعه بازار محصولات ارگانیک در جریان است. بنابراین ما نیاز به یک قانون خاص و محکم داریم. تصور عامه بر این است که کسب و کار ارگانیک نوعی "ترتیبات فنی و حرفه ای" است. ولی بنظر من توسعه و ایجاد کسب و کار پایدار ارگانیک مستلزم استقرار "ترتیبات نهادی-ساختاری" ، سیستم و نظام ثبت اطلاعات تولید کنندگان ، سیستم شناسه اطلاعات (ردیابی)، سیستم بازرسی مادر و آکرودیته و قواعد شفاف و قانونگذاری نظام پایش و گواهی ایمنی محصولات و ایمنی زیستی فرآیند تولید است که در بخشی از بطن خویش ترتیبات تکنیکی را هم بدنبال دارد.

"استاندارد ارگانیک ایران - استاندارد 11000 " قطعا" باید بصورت ساختاری-کارکردی نهادینه شود. امروزه در اروپا شرکت‌های ارگانیک-محور تجاری، سازمان‌های غیردولتی و اخیرا شبه دولتی شکل گرفته‌ و هزاران فدراسیون ، کنفدراسیون و اتحادیه از فعالان بازاری و تولیدکنندگان محصولات ارگانیک تشکیل شده‌اند. مکتب ارگانیک در اروپا فعالان مدنی خاص خود را دارد که رد پای آن را حتی تا پارلمان اروپا هم میتوان دید؛ مانند تولیدکنندگان محصولات (AS) یا (GAP )که بر اساس نظام مدیریت کیفیت (QMS) معتقد به اعمال اصولی در فرآیندهای قبل و بعد از برداشت بوده تا به تولید محصولاتی با رعایت جنبه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی پایدار منجر گردد.

 من امیدوارم که در آینده‌ای نزدیک به کمک مجلس محترم شورای اسلامی، تشکل‌های بخش کشاورزی، نظام صنفی کسب و کار کشاورزی، تاجرین و مولدین بخش خصوصی، سازمان‌های غیردولتی و عناصر زنجیره ملی ارگانیک؛ اتحادیه و کنفدراسیون شرکت‌های تعاونی تولیدکنندگان محصولات ارگانیک ایران تشکیل شود تا بتوانند به آفرینش ترتیبات نهادی و قواعد استانداردی در زنجیره تولید ارگانیک و مکانیزم صدور گواهی‌های مقبول از منظر تجارت و بازار بین‌المللی کمک کنند.

صنعت غذای ارگانیک در ایران به بسته‌ای مرکب از قواعد مستحکم قانونی، یارانه‌های دولتی، وام کم بهره سیستم بانکی، مشوقهایی برای جذب شرکاء و سرمایه‌گذار خارجی، مشوق های صادراتی، کمک سرمایه‌ای و پذیرش ریسک تولید توسط صندوق های مخاطره پذیر، و کاهش هزینه های مبادله، افزایش حاشیه سود ناخالص جهت رقابت پذیر نمودن تولیدات ارگانیک، سیستم آموزش و ترویج و تبلیغ موثر نیاز دارد. بی تردید، کمک نخبگان دانشگاهی و انجمن ارگانیک کشور بهمراه معاضدت وزارت جهاد کشاورزی و حضور نهادساز سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، حلقه‌هایی جذاب برای مشارکت و شکوفایی این صنعت پرسود غذایی در آینده خواهند بود.

⭕️پایان⭕️